'Ik was blij dat ik een Nood-C-sectie heb' Lees het geboorte verhaal van deze moeder

2023 Auteur: Sandra Cummings | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-09-25 22:42

Je denkt dat je een natuurlijke drugsvrije geboorte wilt, maar soms kan de manier waarop je baby arriveert niet verder zijn van hoe je je voorstelde dat deze moeder erachter kwam

Donna Hollands, 29, een oud blogger, woont in Londen met partner Jesse, 29, en zoon William, 16 weken

'Ik had niet de moeite genomen om over c-secties te lezen, ik was zo gefixeerd op het idee van een natuurlijke geboorte van water - ik hield van het idee van een kalme, medicijnvrije bevalling. Toen ik vier dagen te laat was, voelde ik de eerste aanspanningen in mijn maag. De sensaties waren beheersbaar en ik kon die nacht wat slapen. Toen ik 's ochtends naar de wc ging, was er een vloeistofstroom. Het ziekenhuis stelde voor dat ik binnenkwam, maar ze stuurden me weer naar huis omdat ik niet was gaan uitzetten. Als mijn bevalling niet voortschreed, kreeg ik te horen dat ik die avond zou krijgen dat ik hoopte dat de weeën opliepen, maar na enkele uren van milde pijnen moest ik accepteren dat ik weer naar binnen zou gaan. De verloskundigen deden het niet Ik wil het risico nemen dat ik een infectie krijg, omdat sommige van mijn wateren verdwenen zijn.

'Mijn weeën gingen door het dak'

Terug op de afdeling gebeurde alles snel. Een prostinegel werd in mijn baarmoederhals geplaatst en ik was verslaafd aan een syntocinoninfuus. Ik voelde me verward over wat het betekende, deels omdat ik het lezen over inductie had vermeden. Na 20 minuten gingen mijn weeën door het dak. De pijn was als niets dat ik ooit had meegemaakt. Ik was nauwelijks in staat om te spreken of te ademen. Ik had de verloskundige eerder verteld dat ik geen pijnverlichting wilde, dus liet ze me met rust. Maar de weeën kwamen bovenop elkaar. 'Ik heb drugs nodig', kondigde ik eindelijk aan. Ik begon met gas en lucht, maar het hielp niet veel. Na acht uur had ik amper 1 cm bereikt. Ik voelde me echt teleurgesteld. Plots leek mijn plan voor een natuurlijke geboorte geen optie. Ik had een ruggenprik nodig. Toen de anesthesist arriveerde, was ik zo opgelucht hem te zien. Eindelijk ebde de pijn weg. Mijn baby's hartslag daalde, dus een team van artsen snelde de kamer binnen. Ze besloten dat de baby snel naar buiten moest omdat zijn hartslag bleef dalen. Ze konden geen pincet gebruiken omdat ik niet volledig verwijd was. Ik was te uitgeput om toch door te drukken.

'Geef me alsjeblieft een c-sectie'

Op dit punt begon ik te denken: "Alstublieft, geef me gewoon een c-sectie." Tot mijn opluchting werd het eindelijk aanbevolen. Ik was er volledig tegen om naar het theater te gaan, maar hier was ik bereid de doktoren om me open te snijden. Terwijl ik achterover leunde, Jesse aan mijn zij en een scherm dat mijn maag afschermde, voelde ik een pijnloos trekkend gevoel bovenaan mijn bult. Er volgde een gevoel van kalmte. Toen mijn zoon zijn eerste kreet uitte, huilde ik van opluchting. Hem ontmoeten was het beste moment van de wereld. Het is moeilijk te geloven hoe dramatisch en snel mijn kijk op c-secties is veranderd. Ik heb mezelf verbaasd hoeveel ik er uiteindelijk aan wilde hebben. ' Wat ik mijn vrienden zou vertellen

Overweeg pijnverlichting

Vooral als je moet worden geïnduceerd, wat veel pijnlijker kan zijn dan normale arbeid.

Neem een etherische olie-waternevel

Zelfs toen ik in het theater was, vond ik het kalm en verfrissend om het op mijn gezicht te spuiten.

Rust terwijl je kunt

Tijdens het begin van de bevalling is het zo spannend dat je baby onderweg is, maar het is een vergissing om te veel energie op te nemen - geloof me, je hebt hem later nodig.